
一、算法设计方案
1、矩阵初始化
矩阵的下半带宽r=2,上半带宽s=2,设置矩阵,在矩阵C中检索矩阵A中的带内元素的方法是:。这样所需要的存储单元数大大减少,从而极大提高了运算效率。
2、利用幂法求出
幂法迭代格式:
当时,迭代终止。
首先对于矩阵A利用幂法迭代求出一个,然后求出矩阵B,其中(为单位矩阵),对矩阵B进行幂法迭代,求出,之后令,比较,大者为,小者为。
3、利用反幂法求出
反幂法迭代格式:
当时,迭代终止,。
每迭代一次都要求解一次线性方程组,求解过程为:
(1)作分解
对于执行
(2)求解(数组b先是存放原方程组右端向量,后来存放中间向量y)
使用反幂法,直接可以求得矩阵按模最小的特征值。
求与数最接近的特征值,对矩阵实行反幂法,即可求出对应的。
4、求出A的条件数和行列式
根据,其中分子分母分别对应按模最大和最小的特征值。
的计算:由于,其中为下三角矩阵,且对角线元素为1,故,所以有,又为上三角矩阵,故为对其对角线上各元素的乘积,最后可得。
二、程序源代码
(1)定义所需要的函数:
#include #include #include #define N 501 #define R 2 #define S 2 int min(int a,int b); // 求最小值 int max(int a,int b,int c); // 求最大值 double Fan_two(double x[N]);//计算二范数 void FenjieLU(double (*C)[N]);//解线性方程组的LU分解过程 void Solve(double (*C)[N], double *b,double *x);//解线性方程组的求解过程 double PowerMethod(double C[][N],double u[N],double y[N],double bta,double D);//幂法 double InversePowerMethod(double C[][N],double u[N],double y[N],double bta,double D);//反幂法 }; (2)程序的主函数,Main.cpp代码如下: void main() { double C[R+S+1][N]; double u[N]; double y[N]; double miu[39]; double C1[R+S+1][N]; double bta = 1.0; double Namda1,Namda501,NamdaS; double Namda[39]; double CondA2; double detA = 1.0; double D = 1.0e-12; int i, j, k; FILE * fp; fp = fopen("Namda.txt //对数组进行初始化// int i, j; for (i = 0; i < N; i++) { u[i] = 1; } for (i = 0;i< R + S + 1;i++) { for (j = 0;j< N;j++) { if (i==0||i==4) { C[i][j]=-0.0; } else if (i==1||i==3) { C[i][j]=0.16; } else if (i==2) { C[i][j]=(1.-0.024*(j+1))*sin(0.2*(j+1)) -0.*exp(0.1/(j+1)); } } } //幂法求Namda1// Namda1 = PowerMethod(C, u, y, bta, D); printf("\\n================================================\\n"); printf("Namda1 = %12.11e", Namda1); printf("\\n================================================\\n"); //幂法求Namda501// bta = 1.0; for (i = 0; i < R + S + 1; i++) { for (j = 0; j < N; j++) { if (i == 2) C1[i][j] = C[i][j] -Namda1; else C1[i][j] = C[i][j]; } } Namda501 = algorism.PowerMethod(C1, u, y, bta, D) +Namda1; printf("\\n================================================\\n"); printf("Namda501 = %12.11e", Namda501); printf("\\n================================================\\n"); //反幂法求NamdaS// bta = 1.0; NamdaS = InversePowerMethod(C, u, y, bta, D); printf("\\n================================================\\n"); printf("NamdaS = %12.11e", NamdaS); printf("\\n================================================\\n"); //反幂法求Namda[k]// printf("\\n================================================\\n"); for (k = 0; k < 39; k++) { miu[k] = Namda1 + (k + 1) * (Namda501 - Namda1) / 40.0; bta = 1.0; for (i = 0; i < R + S + 1; i++) { for (j = 0; j < N; j++) { if (i == 2) C1[i][j] = C[i][j] - miu[k]; else C1[i][j] = C[i][j]; } } Namda[k] = InversePowerMethod(C1, u, y, bta, D) + miu[k]; fprintf(fp,"与%12.11e最接近的特征值为:%12.11e\\n",miu[k],Namda[k]); } printf("求与miu[k]最接近的Namda[k]的计算结果已经输出到文件Namda.txt中"); printf("\\n================================================\\n"); //求A的谱范数// printf("\\n================================================\\n"); printf("A的谱范数为:%12.11e", sqrt(Namda501)); printf("\\n================================================\\n"); //求A的条件数// CondA2 = fabs( Namda1 / NamdaS); printf("\\n================================================\\n"); printf("A的谱范数的条件数Cond(A)2为:%12.11e",CondA2); printf("\\n================================================\\n"); //求det(A)2的值// for (j = 0; j < N; j++) detA *= C[2][j]; printf("\\n================================================\\n"); printf("行列式A的值为:%12.11e",detA); printf("\\n================================================\\n"); fclose(fp); _getch(); return; } (3)成员函数的实现 int min(int a,int b) { return a < b ? a : b; } int max(int a,int b,int c) { int temp; temp = a > b ? a : b; return temp > c ? temp : c; } double Fan_two(double x[N]) { double sum = 0.0; int i; for (i = 0; i < N; i++) { sum += pow(x[i],2); } return sqrt(sum); } void FenjieLU(double (*C)[N]) { double sum = 0; int i, j, k,t; for (k = 0; k < N; k++) { j = k; i = k + 1; while (1) { if (j == min(k + S + 1, N)) break; for (t = max(0, k - R, j - S); t <= k - 1; t++) { sum += C[k-t+S][t] * C[t-j+S][j]; } C[k-j+S][j] = C[k-j+S][j] - sum; sum = 0.0; j++; if (k == N-1) break; if (i == min(k + R + 1, N)) break; for (t = max(0, i - R,k - S); t <= k - 1; t++) { sum += C[i-t+S][t] * C[t-k+S][k]; } C[i-k+S][k] = (C[i-k+S][k] - sum) / C[S][k]; sum = 0; i++; } } } void Solve(double (*C)[N], double *b,double *x) { double sum = 0; int i, t; sum = 0; for (i = 1; i < N; i++) { for (t = max(0, i - R); t <= i - 1; t++) { sum += C[i-t+S][t] * b[t]; } b[i] = b[i] - sum; sum = 0; } x[N-1] = b[N-1] / C[S][N-1]; for (i = N - 2; i >= 0; i--) { for (t = i+1; t <= min(i + S, N - 1); t++) { sum += C[i-t+S][t] * x[t]; } x[i] = (b[i] - sum) / C[S][i]; sum = 0; } } double PowerMethod(double C[][N],double u[N],double y[N],double bta,double D) { double ita; double sum = 0; double temp = 0.0; int i,j,k = 0; while (fabs(bta - temp) / fabs(bta) > D) { temp = bta; ita = Fan_two(u); for (i = 0; i < N; i++) { y[i] = u[i] / ita; } for (i = 0; i < N; i++) { for (j = max(0,i - R); j < min(i + S + 1,N); j++) { sum += C[i - j + S][j] * y[j]; } u[i] = sum; sum = 0; } for (i = 0; i < N; i++) { sum += y[i] * u[i]; } bta = sum; sum = 0; k++; } return bta; } double InversePowerMethod(double C[][N],double u[N],double y[N],double bta,double D) { double TC[R+S+1][N]; double ty[N]; double ita; double sum = 0; double temp = 0.0; int i,j,k = 0; FenjieLU(C); while (abs(1/bta - 1/temp) / abs(1/bta) > D) { temp = bta; ita = Fan_two(u); for (i = 0; i < N; i++) { y[i] = u[i] / ita; } //用到临时存储数组TC[][]和ty[][]是因为函数Solve执行过程中会改变A[][]和y[][] for (i = 0; i < R + S + 1; i++) { for (j = 0; j < N; j++) TC[i][j] = C[i][j]; } for (i = 0; i < N; i++) ty[i] = y[i]; Solve(C, y, u); for (i = 0; i < R+S+1; i++) { for (j = 0; j < N; j++) C[i][j] = TC[i][j]; } for (i = 0; i < N; i++) y[i] = ty[i]; for (i = 0; i < N; i++) { sum += y[i] * u[i]; } bta = sum; sum = 0; k++; } bta = 1.0 / bta; return bta; } 三、程序运行结果 下图为主程序运行结果 其中的结果输出在Namda.txt文件中,结果如下: 四、分析迭代初始向量对计算结果的影响 选择不同的初始向量可能会得到不同的特征值。 选取时,运行结果如下: 选取时,运行结果如下: 选取时(i 选取时(i 通过以上类似的实验可以大致看出这样的规律: 的值趋近于有两种情况: (1)当的元素中,1的个数较多时; (2)在1的个数相同的条件下,1的分布越靠中后段, 观察对应的特征向量可以发现: (1)随着i的增加,特征向量元素的绝对值不断增大,即绝对值较大的数集中于中后位置。因此,如果初始向量的非零元素集中在中后段,该初始向量会更容易逼近对应的特征向量,得到的结果也越准确。 对于,初始向量的非零元素集中在前半段的情况进行实验,会发现当算法中不考虑给定的精度水平,强制性执行足够高次数(大约在300多次以上)的迭代,运算结果也会趋近于。这就说明,程序之前没有得到准确结果的原因,是因为迭代次数不够。当迭代次数在100到200次左右时,每一次迭代所造成的相对误差小于给定的精度水平,因此,如果由精度水平来控制循环迭代的次数,程序将错误地判断已经收敛,但实际上,当继续迭代到300次以上时,运算结果会突然变化,直至最终稳定在。 由此,可以得出结论,当迭代次数足够高(300次以上)时,得到的结果会趋于稳定,不同的初始向量和选定的精度水平,决定着程序是否出现以及何时出现假收敛。当所选取初始向量的非零元素越多,以及非零元素的位置越靠后时,收敛会更加迅速、准确。
